Frikandellen

De wedstrijd is gestreden. Ik ben net terug van de frikandellenwedstijd. Ik voel me nu eigenlijk best goed, maar ik vrees dat dit morgen wat minder zal zijn als mijn lichaam alle afvalstoffen moet verwerken. Ik had 7,5 frikandellen op, maar daar ben ik helaas niet in de prijzen gevallen: ik ben 5e geworden. De winnaar had maar liefst 10,5 frikandel op, daar viel toch niet aan te tippen.

Frikandellenwedstrijd

Vanavond is in de Wombat een Frikandellenwedstijd. Dit jaar heb ik me ingeschreven. De frikandellenwedstrijd is nu al klassiek: het wordt al in de krant gemeld, in het AD-Utrecht, voormalig Utrechts Nieuwsblad!

De ondergang van Frankrijk

De oorzaak rellen en (aangekondigde) stakingen in Frankrijk vanwege de arbeidshervormingen was me verre van duidelijk. Er is enorm veel werkeloosheid in Frankrijk, vooral onder de jeugd. Hoe kunnen weldenkende, studerende mensen nu tegen een hervorming van ontslagrecht zijn, als dit uiteindelijk de kans op werk alleen maar doet toenemen? Waarom heb je angst op ontslag als je nog jong en gezond bent? In een stuk in de Trouw van gisteren, een vertaling van artikel van Theodore Dalrymple stond een erg verhelderende verklaring. De jeugd van Frankrijk, en feitelijk de hele Franse bevolking heeft totaal geen hoop en ambitie meer. Een jonge Fransman of -vrouw heeft geen dromen van wat ze allemaal zou kunnen doen in zijn leven. Welke geweldige dingen ze nog in haar leven kan doen. In plaats daarvan wil de jonge Fransoos het liefst een 30 urige werkweek, waar hij uitkijkt naar het weekend en naar zijn pensioen op zijn 55e.

Wie is de mol

Toen John de Mol zijn eigen station begont, leken de verwachtingen eerst enorm. Vele bekende nederlanders werden weggekocht bij vooral de publieke omroep.
Omdat het station bleek toch niet de meest vernieuwende televisie sinds Philip Blom bleek is het door het publiek (Blogs media) volledig in de grond geboord en actief genegeerd.
Meest zielige reactie op een internetforum die ik tegenkwam was wel:
‘Kan ik Talpa ook via internet ontvangen, want ik ga dat waardeloze station natuurlijk niet inprogrammeren’

Het mooie is dat, na de VPRO en overige publieke omroepen, het eerste Nederlandse commerciele station dat een goede gratis service biedt om uitzendingen via internet te bekijken.
Ik zit nu via internet op talpa.tv een uitzending van Koppensnellers, het nieuwe (oude) programma van Jack Spijkerman te krijgen. De kwaliteit, voor internet, is behoorlijk goed. Het programma zelf valt me ook behoorlijk mee. Het programma komt wel wat gekopieerd over. De cabaret is soms over-the-top en daardoor weer net minder leuk, of soms gewoon niet leuk, en de tv-fragmentjes gaan nu wel erg veel over belspelletjes. Desondanks vond ik de Heleen van Rooyen imitatie van afgelopen zaterdag best wel geestig. De interviews met de twee gasten, waaronder iemand die in het (blijkbaar nog bestaande) programma ‘Wie is de mol’ al voor aanvang was ontmaskerd, was wel onderhoudend.
Al met al, blijkt Talpa toch wel een goede aanleiding is om de publieke omroepen te saneren. Nederland 2 met de Tros wordt nu wel erg overbodig.

Gelukkig

Als reincarnatie waarheid blijkt, hoe veel goede daden moet ik een vorig leven wel niet gedaan hebben, om dit leven verdiend te mogen hebben! Ongetwijfeld kan een hoop leed komen. Mijn biochemische systeem zal zich weer reguleren. Maar voor nu ben ik wel vrolijk :-).

Boeken

Recent heb ik het boek Leven aan de onderkant van Theodore Dalrymple gelezen. Ik vond het een buitengewoon verhelderend boek. De inhoud bestond uit een serie van columns en verhalen die hij eerder schreef. Vlijmscherp beschrijft hij hoe het huidige systeem van de verzorgeringsstaat, progressieve ideeen over criminaliteit en cultuurrelativisme de huidige onderklasse in stand houd. Juist door dit systeem wordt een individu uit de onderklasse de mogelijkheid ontnomen zichzelf op te werken, terwijl hij of zij juist ongelukkiger in zijn of haar situatie vast zit. Het boek zelf, alsmede columns op internet nodigen uit tot meer titels. Een uitgebeidere, en fraaie recencie van Theodore Dalrymple’s staat op de (mij verder onbekende) site 8weekly. Daarnaast heb ik het boek De ruimte van Sokolov van Leon de Winter (1992) gelezen. Het boek was een fraaie mix van literaire roman en detective. Ik vond het elk geval leuk om te lezen. Spoileralert Het einde moest me wel wat denken Advocaat van de Duivel van John Grisham (1991, vertaling). Het over-de-top einde was echter ook wel mooi gevonden. Bovendien is het einde toch wel enigzins open, wat wel weer literair is.

Op schrift

Sommige zinnen zijn zo waardevol dat ze niet te vaak gezegd moet worden. Wellicht kun je die zinnen beter niet opschrijven. Dan kunnen ze niet goed uitkomen. Of hun waarde niet langer blijken. Laat het dan aan dichters over. Of zangers.

Sociale problemen

Al een tijdje zit ik bij de Soco, Sociale commisssie. Het geeft meestal voldoening en is vaak interessant werk.
Soms is het werk bij deze commissie is soms ook wel wat zwaarder dan het lijkt, merk ik door recente gebeurtenissen.

Je (ik) moet ook niet te veel hooi op de vork nemen. Of bergen proberen te verzetten.

Met mijn eigen sociale leven gaat het overigens uitstekend :-).

Rome

Vanavond werd de laatste aflevering van de serie Rome op SBS6 uitgezonden. Ik vond de serie buitengewoon mooi en goed in elkaar zitten. De serie lijkt erg authentiek, los natuurlijk van het Engels spreken van de Amerikaanse acteurs. Rome zag vooral eruit als een oud India, met loslopende kippen, geiten, oude straten, slaven. De muren zijn beschreven met grafitie. Slaven waren normaal in die tijd, net als homosexualiteit en zelfs pedosexualiteit (ter geruststelling, het laatste wordt alleen gesuggereerd). De politieke top is een broeirig nest van intriges. De serie beschrijft de opkomst en uiteindelijke dood van Julius Ceasar, van gevierd generaal tot zelfbenoemd dictator van Rome. Na verloop van tijd viel me ook wel wat anachronismen op, maar dat maakt de serie juist wel interessanter. De (Amerikaanse) makers zien duidelijk parellelen van Rome met de huidige Verenigde Staten. De Amerikanen vonden dat zelf natuurlijk ook al lang, aangezien het overgrote deel van begrippen in hun politieke systeem, uit het Latijn komen, zoals capitool, senator. Er komt, volgens de website van SBS6, een vervolgserie. De serie zal vast dan om Octavanius draaien, de zoon van een nicht van Julius Ceasar die in de serie een belangrijke bijrol speelt. Octavianius zal later de keizer Augustus worden.

Verkiezingen

De gemeenteraadsverkiezingen zijn geweest. De partij waar ik op heb gestemd, heeft iets gewonnen, mijn stem heeft blijkbaar geholpen :-).

Minder fraai is dat de PvdA nu de grootste partij is geworden, in Zeist nog wel. Ik hoop maar niet dat het betekent, dat de kans, dat mijn auto weer gejat wordt, toeneemt.

Wat minder politiek vooringenomen: De nieuwe partij Seyst.Nu is binnengekomen met 9,3%, terwijl Leefbaar Zeist met 14,7% is gedaald naar 4.6%. Ik krijg het idee dat kiezers iets oud nieuws vervangen door weer wat onbekends. Of dat ze de naam wel interessant vonden lijken op de kiezerslijst.
Ook in Bodegraven, het dorp waar ik geboren en getogen ben, is de politieke indeling veranderd. Beter Bodegraven is nu de grootste partij geworden, en Groenlinks is nieuw binnengekomen op 6.4%. Mijn moeder stond op de kieslijst voor het CDA, maar dat was al op een onverkiesbare plaats.