Kibbutz Revivim

Gisteren heb ik afscheid genomen van de mensen die ik in Tel-Aviv tegenkwam. Ik ben vervolgens met de bus naar de kibbutz gegaan waar ik me ingeschreven had.

Het bussysteem van Israel erg efficient. Het ‘Central Bus Station’ lijkt op een station, alleen stap je in busses, die rechtsstreeks naar de plaats van bestemming gaan.
Voordat ik het station in kon werd ik uitgebreid gecontroleerd, mijn tas moest open en ik ging langs een metaaldetector. Beveliging is zwaar in Israel!
Na de busrit van ongeveer 3 uur kwam ik op plaats van bestemming aan. Ik zit in Kibbutz Revivim, in het zuiden van Israel. De kibbutz is echt in het midden van een woenstijn, in (naar ik meen) jaren 20/30 is het opgericht door een groep van enthousiaste mensen.
De kibbutz is in de buurt van de Egyptische grens, overal zijn nog bunkers van de oorlog in 1948. In het westen is Gaza. Er zijn net weer conflicten begonnen hoorde ik. Regelmatig vliegen ook Apaches over – hier in de buurt is ook een basis van het leger.

De Kibbutz zelf is een groot terrein met kleine en grotere huizen waar vrijwilligers en permanente bewoners wonen. Ik zit samen in een kamer met een Mexicaan. Er zijn verder ook een Ier, Argentijnen, Amerikanen, een Belg, Australiers, Fransen, etc, kortom een hoop nationaliteiten. Er wordt ook hebreeuwse les gegeven. Er zijn namelijk ook mensen met joodse afkomst die besloten hebben te blijven in Israel.
Een Fransman die ik gisteren sprak zei dat hij als jood het steeds moeilijker had in Frankrijk, en daarom in Israel wilde gaan wonen. Binnenkort zou hij voor 2 jaar in dienst gaan bij het leger.

Overmorgen (morgen is zaterdag) ga ik aan het werk beginnen. Ik ga werken in de Dining Room, de centrale ruimte waar iedereen eet. Ik ben benieuwd, op de schaal van ‘waardeloos werk’ en ‘leuk werk (niets doen)’ zat het ongeveer in het midden, volgens iemand die er al langer zat.
Het werd me aangeraden niet te hard te werken en te laat te komen de eerste dag, anders wordt je te hoog ingeschaald :-). Maurice, een Ier had dat wel gedaan en deed nu het werk van 3 mensen in de keuken waar hij zat.
Ik zal wel zien hoe ik het aanpak, ik weet niet of ik wel langzaam werken wel kan :-).
Elk geval, de mensen zijn hier gezellig, maar verder is hier niet enorm veel te zien. Vanavond is er een feest. Ik denk dat ik me komende dagen nog wel blijf, dan kan ik mooi ook de reisgidsen die ik op het vliegveld heb gekocht doornemen.

Vandaag

Ben vandaag nog in Tel-Aviv. Vandaag heb ik me aangemeld bij Kibbutz Program Center. Ik kan er morgen naar toe met de lijnbussen. Wel spannend, maar komt vast goed! Ik kom ergens in het zuiden van Israel te zitten, ben de naam helaas weer kwijt (staat nog wel ergens op een briefje).
Ik ga in een soort winkel/ruilhandelplaats werken. Het werk was me niet zo duidelijk, maar dat zou het wel worden als ik er was.
Vanmiddag ben ik naar het strand gegaan, met Douglas, een Zuid-Afrikaan die al vier jaar aan het reizen was over de hele wereld. Hij had een tijdje samengewoond met een Israelische in Israel, maar is weer verder gaan trekken toen het uitging.
Vanavond ga ik ook weer stappen met hem en nog wat mensen.

Kort bericht uit Tel-Aviv

Gisteravond ben ik goed aangekomen in Tel-Aviv met het vliegtuig. De douane vroeg nog een hoop vragen, ik mocht door.
In het vliegtuig kwam ik nog Israelische jongen tegen, Amos, die 7 jaar gereisd had en nu voor korte tijd terug was. Hij verdiende zijn geld met freelance-softwareontwikkeling, dat kan wel goed via internet.

Ik zit nu achter een computer in het Youth Hostel waar ik afgelopen nacht heb ik geslapen.
Giseren kwam ik nog iemand tegen in dezelfde kamer waar ik zat, een homoseksuele joods-amerikaan. Ik ben nog even met hem kort door de stad getrokken, nadat ik hem verteld had overigens dat ik geen homo was overigens (voor iemand zich ongerust gaat maken 🙂 )
Na zijn moeder was overleden had hij besloten door de wereld te trekken, hij bleef nu al voor zo’n 3 maanden in Israel.
Tel Aviv is wel een mooie stad, ik denk dat ik binnenkort ook maar es wat uitgebreider meot rondkijken.
Ik ga nu de de weg vragen naar Kibbutz Program Center, waar ik me zal aanmelden.

Nog een dag

Morgen vertrek ik naar Israël. Om deze tijd morgen zit ik als het goed is in het vliegtuig richting Tel-Aviv.

Ik ben aan het inpakken. Nu nog zaak mijn tas niet te vol proppen met spullen.
Ik hoop dat ik wel alles heb wat ik nodig hebt en alles geregeld! Voor morgen moet ik nog even een gezondheidsverklaring ophalen bij de huisarts, die had ik nog niet (de huisarts was op vakantie). Mijn pasport is geldig en ik heb een creditcard. Eigenlijk heb ik dan wel alles wat minimaal nodig is.

Israël

Nog twee dagen en dan vertrek ik naar Israël, om een in Kibboets te leven! Ik vind het wel erg spannend, maar wordt vast een hele mooie ervaring!

Niets

Enige tijd terug las ik de verhalenbundel van Hans Dorrestijn, naar ik meen van de bundel “Alle verhalen” (zoniet, dan moet logisch gezien de willekeurige verhalenbundel wel deel uitmaken van ‘alle verhalen).
In een van de (overigens erg vermakelijke en onderhoudende) verhalen kwam een karakter die volgens de vertellende ik persoon, het huwelijk zag als een manier ‘om een potje te neuken en warme hap thuis geserveerd te krijgen’.

Hoe beperkt dat ook lijkt. ik denk eigenlijk dat iedereen uiteindelijk liefdesrelaties heeft als een manier om gelukkig te worden.
Onlangs heb ik het boek ‘The Ethical slut‘ uitgelezen (zoek, voor meer informatie). Ten eerste wordt een manier van leven beschreven met een open relatie. Naar mijn idee, nog belangrijker, wordt een relatie volledig wordt uitgekleed en vervolgens weer opgebouwd. Of het nodig is met meerdere mensen seks te hebben als je een relatie hebt, ben ik nog niet uit. Maar ik vond het boek wel goed om me af te vragen wat een waarom een relatie (er) is.
Waarom heb je een relatie? Omdat het je doel is in je leven? Om gelukkig te worden? Omdat het een goddelijke plicht is? Om kinderen te krijgen? Om regelmatig seks te hebben? Om niet langer te hoeven zoeken? Om minder eenzaam te zijn?

Veel mensen realiseren zich niet de werkelijke reden waarom ze iets zoeken. Of veel mensen hebben verkeerde verwachtingen van elkaar. Wat als de een iemand wel mooie meid vindt om de tijd door doden, en de ander denkt de ware gevonden te hebben? Beide redenen zijn misschien an sich niet zo slecht, maar het het is fundementeel verkeerd als beide totaal verschillende verwachtingen hebben.
Ik denk ook dat het niet goed zal zijn als je voor je geluk volledig afhankelijk bent van de ander. Uiteindelijk zal je, als je even gelukkig bent om iemand gevonden te hebben, weer terugvallen en het gezapige niveau van ongelukkigheid denk ik. Daarbij is het, als man tenminste, moeilijker om zo een relatie te krijgen, of, als vrouw een relatie te krijgen waarbinnen je gelukkig bent en geen sprake is van mysogyny.

Liefde

Wat is liefde? Ik vond deze fraaie quotes op met varianten op Murphy’s Law die wel verhelderen :-).

 Love Laws
‘Although it may seem like that on the outside, no one is having fun being single’

‘ Don’t make love by the garden gate, love is blind but the neighbors ain’t.’

‘The qualities that most attract a woman to a man are usually the same ones she can’t stand years later.’

Highschools

VS mag dan wel een kapitalistisch, marktgedreven land zijn, basis- en middelbare scholen zijn volledig door eenheidsworsten. Ouders kunnen niet de school uitkiezen waar ze hun kind in willen schrijven. Ieder kind krijg een school toegewezen op grond van zijn of haar adres. In tegenstelling tot bij voorbeeld Nederland of Belgie, kunnen ouders niet hun kind sturen naar de school die ze het beste lijkt.
Ik kwam nu een documentaire uit de VS tegen op Youtube over het buitengewoon slechte schoolsysteem:
20/20 Stupid in America.

Het mooie in Nederland is dat nu iedereen vrij naar een basisschool en middelbare school kan gaan. Het is te open dat in Nederland keuzevrijheid van onderwijs ook blijft bestaan.

Graanintolerantie

Via het wetenschapsforum kwam ik dit artikel tegen, over overgang van een groot deel van de wereld van het jagen en verzamelen van voedsel naar het verbouwen van graanproducten als rijst en tarwe:

From the Neolithic Revolution to the Gluten Intolerance:
Benefits and Problems Associated to the Cultivation of Wheat.

Interessante feiten uit het artikel, het verbouwen van graan is vermoedelijk ooit door vrouwen uitgevonden. Terwijl de mannen op jacht gingen, verzamelde vrouwen zaden en vruchten. Een vrouw kwam erachter dat vanuit graan dat op de grond viel, nieuwe planten groeiden.
Het verbouwen van tarwe maakt de voedselvoorziening een stuk makkelijker.
Tarwe bevat gluten. Er zijn relatief veel mensen met een gluten-intolerantie, die genetisch bepaald is. Hierdoor krijgen ze van eten van tarweproducten ernstige darmproblemen. De kans om volwassen te worden en kinderen te krijgen is hierdoor aanzienlijk lager.
De mensen met die genetische eigenschap hebben wel een voordeel: volgens dat artikel is iemand die gluten-intolerant is, minder vatbaar voor infectieziekten.
Bovendien eet een groot deel van de bevolking uberhaupt geen tarweproducten, maar rijst, etc. Die soorten voedsel zijn glutenvrij (disclaimer ik ben uiteraard geen dietiste of voedingsdeskundige in algemeen).
Om de bovenstaande redenen zijn er relatief veel mensen die niet tegen tarweproducten kunnen. Dat deel is nog klein percentage, 0,3-1%, maar totaal zijn toch een hoop mensen: 1 op de 100 mensen kan dus niet tegen tarweproducten, als ik dat artikel mag geloven. Je kunt je afvragen of een willekeurig ingredient voor voedsel dat nú nieuw op de markt mocht komen, als bekend was dat 1 op de 100 mensen er ziek van werden.

Dierentuin

Gisteren ben ik voor een commissieuitje naar de dierentuin in Epe geweest. Ik zit in een aantal commissies en bestuur van de bewonersvereniging van de flat waar ik woon.
Het was een straleende dag. We zijn er met de verenigingsbus naar toe gereden. Er gingen niet heel veel mensen mee, dus hoefden maar met één auto.
Halverwege hebben we nog even stop gemaakt bij de McDonald’s, voor een ijsje (ik had een McFlurry).
In de dierentuin zijn we niet heel lang gebleven, maar nog wel lang genoeg om de nodige dieren te zien. Een van mensen die mee was, werd gebeld dat een familielid een verkeersongeluk had gehad en in het ziekenhuis lag.
We zijn toen naar het (dichtsbijzijnde) station Zwolle gereden. Met de rest van de groep hebben we daarna nog aan een terras gezeten. Aansluitend hebben we nog in een pannenkoekenrestaurant gegeten.

Terug op mijn flat heb ik vervolgens nog met nog wat commissieleden de film ‘Magnolia‘ gekeken. In de film spelen allemaal verhaallijnen af, die uiteindelijk fraai bij elkaar komen. Over algemeen wel mooie film, hoewel het in elkaar verweven van verhaallijnen me soms wel wat gekunsteld overkomt.

Al met al, ondanks het slechte bericht tussendoor een mooie dag.